Als netwerkpleegmoeder weet de schrijfster in weinig woorden duidelijk te maken dat opgroeien in een ander gezin niet altijd makkelijk is. Het kost tijd en het is wennen. De zin die moeder muis uitspreekt in het boek ‘Jij komt niet uit mijn buik, maar zit wel in mijn hart’ zou elk pleegkind eigenlijk moeten horen. De illustraties zijn erg mooi en maken zichtbaar wat veel pleegkinderen voelen, maar niet altijd onder woorden weten te brengen. Het is een boek om samen te lezen en om daarna nog veel vaker gelezen te worden door de kinderen.
De prijs van het prentenboek is € 14,95 en je kunt het rechtstreeks bij Yvonne bestellen. Ook voor vragen kun je haar persoonlijk benaderen via: thuisvoormuis@gmail.com.
Door Karin Zanin
De Bende van Super-Anders
Maya Lievegoed en Haim Dror
Als Tino op zijn nieuwe school komt, vindt hij het moeilijk om vrienden te maken. Hij valt op, omdat hij niet goed op zijn linkerbeen kan lopen en een kruk gebruikt. Hij wil graag bij een groep stoere en sterke jongens horen. Dat blijkt lastig, want er zijn een aantal dingen waar hij dan heel goed in zou moeten zijn.
Tijdens een schoolfeest valt het licht uit. Een meisje brengt de hele groep naar buiten. Zij komt met het idee om eens te kijken wie iets speciaals kan. Zo ontstaat de Bende van Super-Anders. Tino zoekt en tekent dingen die de kinderen niet kunnen, maar ook dingen die ze juist wel kunnen doordat ze een beperking hebben. Met superkracht krijgt de bende heel veel voor elkaar!
De Bende van Super-Anders is een aantrekkelijk kinderboek met een mooi verhaal. Het is niet alleen voor kinderen leuk om te lezen, maar ook voor leerkrachten, werkgevers en andere volwassenen. De auteurs hebben het boek gemaakt om de TINO-methode op een speelse manier onder de aandacht te brengen. Zij komen graag in contact met scholen, zorgverleners en bedrijfsleven over de vraag: “waar zitten de kennis en vaardigheden die mensen juist door hun beperking hebben en hoe kun je die inzetten?”
Extra mooi is dat Maya Lievegoed ervaringsdeskundige is als pleegkind. Zij heeft jaren in de redactie gezeten van het pleegzorgtijdschrift Mobiel, de voorloper van BIJ ONS. Haar ervaringen maken het boek herkenbaar voor pleegouders en pleegkinderen. Het gaat over zelfvertrouwen en het vinden van je sterke kanten.
Meer weten? www.superanders.nlDoor Flip Woltering
Podcast: Daar sta je dan met je diagnose
FAS-Project
Deze podcast gaat over pleegkinderen met FAS (Foetaal Alcohol Syndroom) en bestaat uit drie afleveringen van dertig minuten. Hierin vertellen vier pleegmoeders wat het betekent om een pleegkind met FAS te hebben, welke hobbels ze tegenkomen en wat de impact is op hun leven en dat van hun gezin.
Uit de verhalen wordt duidelijk dat niet alleen de pleegkinderen pijn ondervinden in het dagelijks leven, maar dat ook de pleegmoeders pijn hebben. Ze moeten vechten om een diagnose te krijgen en er is onbekendheid over het syndroom bij de jeugdzorg. Ook spijt en schuldgevoel zijn aanwezig, omdat de pleegmoeders vinden dat ze de kinderen langere tijd overvraagd hebben.
Mensen uit hun omgeving weten vaak niet wat FAS is en wat de kenmerken zijn, zoals krijsen, woedeaanvallen, snelle overvraging en weinig kunnen onthouden. Mensen denken dan dat er sprake is van kindermishandeling. Veilig Thuis stond dan ook regelmatig bij de pleegouders op de stoep.
Al met al is deze podcast het beluisteren waard is. Pleegouders zullen dingen herkennen vanuit hun eigen rol als pleegouder. Ook wordt duidelijk dat het FAS-syndroom de opvoeding van deze kinderen extra ingewikkeld maakt.
Je kunt de podcast hier beluisteren.
Door Peter Sonder
Lesgeven aan getraumatiseerde kinderen
Leony Coppens, Marthe Schneijerberg en Carina van Kregten
Het volledig herziene handboek is een aanwinst voor iedereen die met kinderen en jongeren te maken heeft. De auteurs leggen uit wat trauma is en wat het met je doet. Ze leren je om met een ‘traumabril’ naar het gedrag van het kind te kijken en in te zetten op veiligheid en relatie. Het boek is aangevuld met inspirerende verhalen van ervaringsdeskundigen en professionals.
De auteurs staan expliciet stil bij thema’s als kindermishandeling, nieuwkomers, zelfzorg en de gevolgen van opgroeien in armoede. De tips in de vorm van QR-codes zijn een mooie aanvulling. Professionals nemen je mee in de filmpjes die je kunt bekijken en gebruiken. Bij het boek zijn gratis downloads beschikbaar in de vorm van werkbladen, praatplaten, werk- en reflectiekaarten en ideeën voor activiteiten in de klas.
In het nieuwe hoofdstuk ‘Op weg naar traumasensitief onderwijs’ laten de schrijvers zien je hoe je kunt inspireren en traumasensitief onderwijs kunt verankeren in het bestaande schoolklimaat.
Door het lezen van dit boek leer je om anders naar kinderen en hun gedrag kijken. Dat gaat verder dan alleen trauma. Het is een handboek om erbij te hebben als je over leerlinggedrag praat en wanneer je je eigen professionele gedrag wilt onderzoeken.
Je kunt het boek bestellen via uitgeverij SWP.
Door André Bolks
Ziva is jouw naam
Marian Hilgeman-Witte
De schrijfster beschrijft haar ervaring met pleegzorg vanuit haar christelijke levensovertuiging. Het is een mooi boekje, waarin helder en realistisch wordt verteld over Ziva. Het meisje gaat naar een pleeggezin, omdat haar moeder niet voor haar kan zorgen. Je kunt je goed inleven in Ziva, want het verhaal wordt verteld vanuit haar perspectief. Wat betekent het als je naar een pleeggezin gaat? Wat voel je? Is het eng en wat gebeurt er allemaal?
Voor kinderen is het verhaal goed te begrijpen. Het helpt ook dat de tekst rijmt, waardoor stukjes makkelijk blijven hangen. Je kunt het boekje gebruiken om thuis, maar ook op school, bij clubs en op andere plekken, het gesprek aan te gaan over pleegzorg. De illustraties zijn mooi en de vormgeving is aantrekkelijk. Wat mij betreft een aanrader.
Je kunt het boekje bestellen via Instagram @huisje.hil of door te mailen naar zivaishaarnaam@hotmail.com.
Door Flip Woltering
Achter mijn voordeur - Het vervolg
Truusje van Zanten
Dit boek verscheen vijf jaar na ‘Achter mijn voordeur’. In beide boeken beschrijft Truusje van Zanten in klare taal wat haar is overkomen. In deel 1 vertelt ze over de verschrikkingen die zij en haar twee kinderen hebben ondergaan door huiselijk geweld, veroorzaakt door haar partner, de vader van de kinderen. Als gevolg daarvan zijn de kinderen destijds uit huis geplaatst en ondergebracht bij pleeggezinnen. Later is haar zoon naar een gezinshuis gegaan.
In het vervolg vertelt Truusje hoe ze nog steeds kampt met het verleden en hoeveel inspanningen het kost om haar leven weer op de rails te krijgen. Ze heeft een nieuwe partner en heeft een goede relatie met haar opgroeiende kinderen, die regelmatig thuiskomen. Helaas probeert de vader van haar kinderen hen nog steeds te beïnvloeden, wat Truusje veel spanning en boosheid bezorgt.
Ze kan niet overweg met de twee pleegmoeders van haar puberdochter. Hoe ze ook haar best doet, ze komen niet op één lijn en er zijn voortdurend obstakels en strubbelingen. Het impulsieve gedrag van Truusje brengt haar nogal eens in moeilijkheden bij hulpverleners. Het gebeurt herhaaldelijk dat Truusje al gehandeld heeft, voordat iets ter tafel komt bij de betrokken instanties.
Het boek draagt zeker bij aan inzicht in de belevingswereld van de biologische moeder en al haar pogingen om een goede moeder te zijn voor haar kinderen, die niet bij haar opgroeien. In die zin is het boek waardevol, want Truusje slaagt er ook daadwerkelijk in om een positie te krijgen in het netwerk van pleegzorg en hulpverlening. Hieruit komt ook zeker naar voren dat er voldoende aandacht nodig is voor het betrekken van biologische ouders bij pleegzorg. Wat ik mis is structuur in het boek. Wat mij betreft zou er een goede redactie overheen moeten, waardoor de leesbaarheid verbeterd wordt.
Carlijn zit in groep acht. Ze heeft een vast vriendenclubje, waarmee ze alles deelt. Bijna alles, want het gedrag van de volleybaltrainer geeft haar rillingen. Hij raakt haar aan en noemt haar ‘zijn speciale volleybalster’. Hij maakt het haar steeds moeilijker om hem te ontwijken en er is een ‘geheim’ waar ze niet over mag praten.
In de vorige BIJ ONS heeft Iva Bicanic verteld over seksueel overschrijdend gedrag en de noodzaak om dit ook in een film of boek te noemen, opdat kinderen leren dat dit gedrag niet oké is en dat het goed is om ‘verkeerde geheimen’ te bespreken. Dit is een boek waarin dit thema bij sport naar voren komt. Maar is het ook leuk om te lezen? Ik denk dat met name meisjes in groep 6 tot 8 dit wel kunnen waarderen, zeker omdat er ook andere verhaallijnen zijn in dit boek. Het drukke gezin van Carlijn, de liefde voor honden en puppy’s, verliefdheid en vriendschap zijn de niet-problematische gebeurtenissen in het leven van deze vriendengroep.
De opbouw van het toenemen van het seksueel overschrijdend gedrag is natuurlijk beschreven: het begint terloops maar wordt steeds groter door de druk die de trainer opvoert. De reacties erop van Carlijn zijn natuurlijk: angst, schuldgevoel en de breuk met haar vriendinnen en tot slot de bevrijding van het vertellen. Ook goed dat er wordt benadrukt dat dit gedrag bij sporters vaker voorkomt en wat je kan doen, met informatie over de website van FIER en van www.sportershelpensporters.nl.
Dit boek is de laatste van een serie van drie over dit vriendenclubje: ieder boek kaart op deze ‘tussendoor’-wijze een eigentijds probleem aan, zoals eetproblemen en discriminatie.
Verwonder - Over mijn leven als 'eigen kind' in een gezinshuis
Marlin Wildeboer
Marlin Wildeboer (1998) groeide samen met haar twee jongere zusjes op in een liefdevol gezin. Vanaf haar negende levensjaar besloten haar ouders om het gezin uit te breiden met diverse crisisplaatsingen in pleegzorg. In december 2015 groeide dit uit tot het ontstaan van Gezinshuis Verwonder. Marlin blikt in haar boek terug op mooie en bijzondere, maar ook lastige en pijnlijke momenten die ze heeft beleefd met de pleeg- en gezinshuiskinderen. Haar liefdevolle beschrijvingen doen bewondering oogsten. Tegelijkertijd is het bijna fragiel te noemen hoe Marlin onbevangen overtuigd is dat iedereen het beste met elkaar voor heeft en aangeeft dat ze soms een klein lichtstraaltje van een broertje of zusje moet omarmen, voordat het weer donker wordt. Als gezinshuisouder raakt het me om terug te lezen dat Marlin haar ouders zo onvoorwaardelijk steunt en dat ze - na alles wat ze als ‘eigen kind’ heeft meegemaakt - kan zeggen: ‘Blijf je over het leven verwonderen!’
Door Gerdien Rietveld
