Jouw huis een 2e thuis

Emotionele reacties

PleegWijzer is een belangenvereniging voor pleegouders in Groningen en Drenthe. De onafhankelijke Stichting Pleegwijzer heeft als doelstelling het verbinden, ondersteunen en versterken van pleeggezinnen.

In een gesprek met Hans Zijlstra vertelde hij dat er bij PleegWijzer behoorlijk wat emotionele reacties op de campagne binnen zijn gekomen. Hans: “Ik heb zelfs een pleegouder gesproken die er niet van kon slapen. Het was zo’n ontkenning van de situatie van zijn pleegkind, die tot zijn grote verdriet geen eerste thuis heeft.” Hans heeft zeker begrip voor het doel van deze campagne. Deeltijd-pleegouderschap en gedeeld opvoederschap zijn in opmars. Hans: “Het hebben van een thuis is echter te belangrijk. Ik ben van mening dat thuis een veilige plek moet zijn. Als je een veilige plek hebt, heb je geen tweede thuis nodig. We hebben het over pleegzorg. En, hoe verdrietig ook, in veel gevallen kunnen biologische ouders geen veilig thuis meer bieden. Soms omdat ze letterlijk zelf geen thuis hebben of omdat het niet een veilige situatie is voor het kind.”

Pleegkinderen

Hans ziet het grootste probleem van de campagne voor pleegkinderen zelf. Hans: “Laten we niet vergeten wat het betekent voor het pleegkind. Een pleegkind moet zich ook thuis mogen voelen in het pleeggezin. Pleegkinderen hebben bijna allemaal moeite met hechten. Ze horen nu dat de plek waar ze soms al jaren wonen, niet hun échte thuis mag zijn, maar hun tweede thuis.”

Pleegzorg Nederland

De campagne is ontwikkeld door Pleegzorg Nederland. Ik spreek met Chantal Wittenberg, communicatieadviseur pleegzorg, over deze campagne. Chantal: “We hebben met een grote groep betrokkenen, waaronder ook pleegouders en –kinderen, unaniem de keuze gemaakt voor het thema van deze campagne. Het borduurt voort op de Toekomstvisie op pleegzorg. Pleegzorg komt pas in beeld als er echt een onveilige situatie is ontstaan, waarbij kinderen (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen, bij voorkeur in de vorm van deeltijdpleegzorg. Daarbij moet voor aanstaande pleegouders duidelijk zijn dat er verbinding mag zijn met hun eerste thuis, hun eerste woonplek bij hun biologische ouders. Vanuit deze visie worden nu pleegouders geworven. Dat is hard nodig, we hebben meer pleegouders nodig om een goede bemiddeling voor het kind te kunnen maken."

Reacties bij Pleegzorg Nederland

Chantal: “Eigenlijk is een thuisgevoel ook heel normaal, ik hoop dat de vrienden van mijn kinderen zich ook bij mij thuisvoelen. Eerste of tweede thuis doelt absoluut niet op een rangorde, zij kunnen naast elkaar bestaan met ieder hun eigen waarde.

Tijdens de familiedagen op Duinrell in november hebben we veel positieve reacties gehad op het thema van de campagne. Pleegouders die ik daar heb gesproken, herkenden zich daar zeker in. Ook hebben we achteraf, in het overleg met voorlichters van pleegzorgorganisaties, over de reacties van pleegouders op de campagne gesproken. Alle reacties waren positief. Overigens worden op social media de advertenties goed bekeken, uitzonderlijk is dat zelfs de bijhorende video’s helemaal worden afgekeken."

Reacties op pleegzorg.nl

Op pleegzorg.nl heeft de redactie van BIJ ONS een gesprek gestart over deze campagne. De reacties van pleegouders zijn vooral begripvol voor de keuze om gericht parttime pleegouders te werven en daar vinden zij deze campagne zeker bij passen.

Een pleegouder geeft aan dat het eerste en het tweede thuis goed naast elkaar kunnen staan, ze maakt de vergelijking met kinderen van gescheiden ouders: “Kinderen van gescheiden ouders hebben ook twee keer een thuis. Een tweede betekent niet ‘nep’ of ‘niet echt’. Als weekendpleegouder hoopt ze dat haar huis als een tweede thuis voelt voor haar pleegkind.

Een wat meer ongeruste pleegouder: “Onze pleegdochter heeft geen thuis om naar terug te keren. In de eerste paar jaar van haar leven heeft ze op heel veel plekken gewoond. Ons huis is haar enige thuis. Zij zou de campagne als pijnlijk kunnen ervaren. Gelukkig is ze daarvoor nog te jong.”

Een pleegouder citeert haar pleegjongere: “Ik woon wel thuis, maar niet bij mijn ouders.”

Er wordt tenslotte ook de suggestie gedaan om de campagne te veranderen naar: “Jouw huis ook een thuis!”