Bij Gerdien
Ga toch fietsen!
Na het zoveelste incident in het schoolbusje, waarbij Jos (10 jaar) niet geheel onschuldig uit de bus kwam, zei ik geërgerd: “Ga toch fietsen!” Jos keek me verrast aan: “Ja, fietsen naar school! Dat heb ik nog nooit gedaan!”
Met gemixte gevoelens begonnen er wat tandwielen te draaien in mijn hoofd. Een geschikte fiets op de kop tikken zou niet het meeste werk zijn. Maar samen geduldig verkeerservaringen opdoen om Jos fietsbekwaam te krijgen, dat zou nog weleens enkele maanden kunnen duren! We besloten er een project van te maken en begonnen met de aanschaf van een mooie fiets. Zonder gehoor te geven aan zijn afkeurende commentaar voegde ik daar, heel praktisch, een regenpak aan toe. En we spraken zogenaamde ‘fietsdagen’ af om de rit samen te oefenen.
"Dit is wat ik wil, he-le-maal zélf kunnen fietsen!"
Door de allereerste fietsrit naar school wist ik dat het fietsproject groter zou worden dan ik had ingeschat: het blikveld van Jos reikte niet verder dan het stukje asfalt vlak voor zijn voorwiel. Minstens honderd fietsritjes later concludeerden we samen dat het eindelijk een bekende route was geworden. Nog zo’n tien ritjes later was Jos ervan overtuigd dat hij vanaf donderdag alleen naar school wilde fietsen en ik was het volledig met hem eens.
Die bewuste donderdagmiddag regende het pijpenstelen, maar boven het geluid van de regen uit hoorde ik iemand zingen. In een druipend regenpak stapte Jos binnen en vanaf de mat riep hij enthousiast: “Dit is wat ik wil, he-le-maal zélf kunnen fietsen! En regen is niet erg hoor, ik heb gezongen onderweg!”
Tekstschrijver Gerdien Rietveld is moeder van Jack (12) en Joy (2) en stiefmoeder van vier zoons. Samen met haar man runt ze een gezinshuis waar Eunice (16), Angelique (14) en Jos (11) wonen*.
*De namen van de gezinshuiskinderen zijn gefingeerd.
Fotografie: Stephan van Berkel